Ciepłe weekendy nas rozpieszczają, więc ostatnio dużo podróżujemy. Szukamy miejsc fajnych na spacery, atrakcyjnych i dla nas, i dla Bajtla. Ostatni research doprowadził nas do rezerwatu Łężczok. Jest tu trasa piesza i rowerowa, mnóstwo ptaków i punkty widokowe. Piękne miejsce!
Co to takiego
Rezerwat przyrody Łężczok to wodny rezerwat przyrody. Znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego „Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich”. Posiada bogatą faunę oraz florę, podziwiać można w nim m.in. ponad połowę gatunków ptaków żyjących w Polsce. Przechodzą przez niego dwa szlaki turystyczne oraz jedna trasa rowerowa. Zajmuje powierzchnię 477,38 ha.
Nasze wrażenia
W rezerwacie jest naprawdę pięknie! Znajdziemy tu sporo cienia, więc w słoneczny dzień miło tu spacerować. Spacer nie jest bardzo długi, a na obu trasach są punkty widokowe, co Bajtlowi się podobało.
Po przejściu trasy pieszej przez groble czeka na nas platforma widokowa. Mamy z niej piękny widok na staw Salm Duży. Platforma jest dostosowana dla osób niepełnosprawnych i wózków dziecięcych.
Na drugiej trasie mamy wieżę widokowej – wchodzi się do niej po drabinie. Tu zobaczymy też ponad 400 letni dąb Sobieski, a także miniemy ruiny dworku myśliwskiego. Niestety obecnie jest w naprawdę fatalnym stanie.
Pierwszą trasę przebyliśmy pieszo, drugą Bajtel przejechał na rowerze. Po drodze możemy obserwować przyrodę. Przede wszystkim mnóstwo ptaków! Tyle łabędzi w jednym miejscu nie widziałam nigdzie 😉 Podobno na terenie rezerwatu żyje 51% gatunków ptaków żyjących w Polsce, czyli ponad 190 gatunków! Tylu nie widzieliśmy na pewno, ale spotkaliśmy wiele ptaków wodnych (fajne było szukanie kaczek stojących na drzewach 😉 ). Ptaki umilały nam też spacer swoim śpiewem. Spotkaliśmy też mnóstwo owadów: gąsienice, motyle, ważki i żuki, a także obserwowaliśmy roślinność.
Kilka rad praktycznych
Adres: Rybacka 1, Babice
Facebook: https://www.facebook.com/lezczok
Wejście do rezerwatu jest bezpłatne.
Na miejscu jest spory, bezpłatny parking – najpierw miniemy jeden parking, a trochę dalej drugi, nowszy, z miejscem do siedzenia.
Do przejścia mamy dwie trasy – jedną wzdłuż grobli oraz drugą do Dębu Sobieskiego. Pierwsza liczy około kilometra, druga około 2 kilometrów. Każdą trzeba przejść w dwie strony – nie ma możliwości zrobienia pętli – część tras wokół stawów jest zamknięta dla ruchu pieszego i rowerowego. Wg mapy pierwsza z tras przeznaczona jest dla pieszych, a druga zarówno dla pieszych, jak i dla rowerów.
Całość da się spokojnie przejść jednego dnia. Nam zajęło to około 2 godzin.
Rezerwat odwiedziliśmy w słoneczną sierpniową sobotę i było niewielu ludzi.
UWAGA! Do rezerwatu nie można wchodzić z psami.
Napisane przez: Anuszka